آنچه در اين شماره ضميمه يک دنياى بهتر ميخوانيد٬ مجموعه اى مطلب جديد و انتشار يافته در دو سه ماه گذشته در نقد سياستهاى دو حزب موسوم به "کمونيسم کارگرى" در قبال اوضاع سياسى ايران است. از نظر ما٬ و همانطور که در مقالات ميتوان اين خط استدلالى را بروشنى دنبال کرد٬ سياستهاى دو حزب مذکور با تفاوتهائى از يک جنس اند و هر دو به سنت توده ايسم تعلق دارند. بيگانگى اين سياستها با ديدگاههاى معرفه کمونيسم کارگرى بسيار عيان است. همينطور در اين شماره سه سند را منتشر ميکنيم که به فهم اين مباحث و زاويه نقد ما کمک ميکند. اول٬ اطلاعيه دفتر سياسى حزب با عنوان جنگ بازنده ها٬ دوم قطعنامه دفتر سياسى در مورد انتخاب خاتمى و عروج اپوزيسيون پرو رژيم٬ و سوم قرار در باره شعار جمهورى سوسياليستى. اين سه سند که توسط منصور حکمت نوشته شدند هنوز جزو مصوبات دو حزب مذکور است و در عين حال تفاوتهاى بنيادى کمونيسم کارگرى با سياستهاى رايج راست آنها را عريان ميکند.
ايندوره کوتاه از تحولات سياسى بسرعتى باورنکردنى تفاوتهاى حزب اتحاد کمونيسم کارگرى را با دو حزب ديگر نشان داد. اينهم از خصوصيات دوره انقلابى است که مسائل را با سرعتى ويژه به فرجام ميرساند. با اينحال نقد سياسى و متون ما راجع به اين دو حزب به همين اسناد خلاصه نميشود. ما در حال تدوين مجموعه بحثهاى انتقادى از زاويه کمونيسم کارگرى به سياستهاى دو حزب ديگر بصورت جزوات و کتابچه هائى هستيم و بزودى بعنوان يک مجموعه در اختيار علاقه مندان قرار ميگيرد. در اين شماره ضميمه صرفا به برخورد دو جريان به اوضاع اخير ايران٬ شعارها و سياستها٬ و درونمايه مشترک توده ايستى آنها پرداخته شده است. اين مقالات گوشه اى از تمايز سياسى و اجتماعى کمونيسم کارگرى را با چپ راديکال و ناسيوناليسم چپ عريان ميکند. *